Pracownie, warsztaty, pawilony. Uczniowie, czeladnicy, mistrzowie. Prywaciarze, chałupnicy, rękodzielnicy. Autorka Zręcznych chodzi ulicami rzemieślniczej Warszawy. Rejestruje nieobecność przedwojennych żydowskich warsztatów. Bada losy powojennej „prywatnej inicjatywy”. Opisuje załamanie branży po 1989 roku. Szuka pracowni, które przetrwały transformację i mają się coraz lepiej. Odwiedza nowych rzemieślników. Zręczni to zapis osobistych rozmów autorki z warszawskimi rzemieślnikami i mapa spacerów szlakiem ich pracowni i warsztatów. Historia warszawskiej sceny rzemieślniczej i wciągający reportaż. Ta książka powoduje w czytelniku rozdarcie. Bo z jednej strony jest wspaniale napisana – chciałoby się więc ją czytać bez końca. Z drugiej kusi by już, teraz, od razu wybrać się śladem jej bohaterów – przemierzyć Warszawę nie tylko w przestrzeni, ale i w czasie. Uwielbiam takie teksty, dzięki którym odkrywam nowe klucze do rzeczywistości, nowe sposoby odkrywania miasta. Udało się tutaj...