Granice chronologiczne pracy wyznacza okres II wojny światowej i okupacji hitlerowskiej. Jako cezurę początkową przyjęto powstanie „Spółdzielni” w Dowództwie Głównym SZP i rozwój WSK w ZWZ, a następnie w AK. Dowódcy KG AK, m.in. płk Kazimierz Pluta-Czachowski „Kuczaba”, mówili o trzech fazach funkcjonowania Wojska Podziemnego, utożsamiając je z działalnością trzech organizacji zbrojnych: Służby Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. We wszystkich trzech ważną rolę odgrywały kobiety. Za wydarzenie zamykające ramy pracy uznano rozwiązanie AK na początku roku 1945, co oznaczało także koniec istnienia WSK. Praca ma charakter chronologiczno-problemowy, została podzielona na rozdziały według lat i kierunków działania WSK. Rozdział pierwszy ma na celu przybliżyć tradycje i działalność polskich ruchów feministycznych w II Rzeczypospolitej, gdyż stanowiły one podstawę powstania zorganizowanego ruchu kobiet w podziemiu. Rozdział drugi poświęcono udziałowi kobiet w wojnie...