Przygotowane studium ma charakter przyczynkarski. Wskazuje problemy i zagadnienia badawcze oraz otwiera dyskurs naukowy dotyczący funkcjonowania i rozwoju religioznawstwa w okresie PRL. Zwłaszcza zaś problemów jego ideologizacji i wykorzystania w polityce władz komunistycznych. Zwraca też uwagę na rodzące się, mimo warunków niesprzyjających swobodnym badaniom, zalążki religioznawstwa jako autentycznej dyscypliny naukowej. Publikacja zawiera dwanaście artykułów pogrupowanych w trzy bloki tematyczne. Jego walorem jest interdyscyplinarność. Rozważania na temat religioznawstwa okresu PRL podjęli bowiem historycy, religioznawcy, filozofowie i prawnicy.