Dawna Rzeczpospolita była państwem wielu religii, a jej wschodnie tereny stanowiły wyjątkową w skali europejskiej mozaikę wyznaniową. Autorzy niniejszej książki postanowili opisać wzajemne relacje tamtych wspólnot religijnych z perspektywy topograficznej. Ich praca – oparta na lekturze źródeł i opracowań oraz objazdach po terenach zachodniej Ukrainy i Białorusi – przynosi analizę zależności przestrzennych między miejscami kultu różnych wyznań w miastach ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej.   W jakim stopniu lokalizacja świątyni świadczy o pozycji społecznej grupy, do której należała? Czy można z tego wnioskować o dominacji którejś z nich? W jakich odległościach od siebie wznoszono miejsca modlitwy różnych wspólnot? Jakie nadawano im rozmiary i co chciano przez to wyrazić? I wreszcie: czy w powyższych kwestiach istniały jakieś stałe układy, schematy, zróżnicowania geograficzne, czy też wszystko zależało od specyfiki danego miejsca? Oprócz odpowiedzi na te pytania czytelnik...